El bosque no es un árbol repetido. Sonetos y soñetos Félix Marañarekin solasean

Félix Maraña idazle donostiarraren El bosque no es un árbol repetido liburuaren aurkezpena, Huerga & Fierro argitaletxean argitaratua.

Idazlearekin batera arituko dira Esther Remiro aktore eta poeta, Joxean Larrañaga, Urko, abeslaria, eta Igor Goienetxea kritikari eta irakaslea.

Felix Maraña (Leon, 1953) kultur kazetaritzan aritu da betidanik. Bere artikuluak Vocento taldeko egunkarietan, El Periódico de Catalunyan eta beste argitalpen eta aldizkari batzuetan agertu dira. Donostia -txikitatik bertan bizi da- eta Euskal Herriko bizitza sentimentala eta emozionala erretratatzen duten liburuak eta artikuluak idatzi ditu, eta saiakerak Unamuno, Baroja, Oteiza eta Julio Caro Barojari buruz, besteak beste. 1987an Miguel de Unamuno Kazetaritza Saria jaso zuen. Donostian argitaratutako Kurpil (1972-75) eta Kantil (1976-81) literatura aldizkarietako kide izan zen, baita azken horren sortzaileetako bat ere.

El bosque no es un árbol repetido [Sonetos y soñetos], Huerga & Fierrok Graffiti bilduman argitaratu da. Liburua Valentín Martín poetaren hitzaurre batekin aurkezten da. Autoreari gustatuko litzaioke irakurlea ohartzea bihotza jarri duela obra hau idaztean. Inolako misteriorik argitu gabe, poetak, tituluaren endekasilaboan jada, ohartarazi nahi izan du gizabanakoen batuketa sinpleak (zuhaitza) ez duela berez basoa (gizartea) osatzen, baizik eta gizabanakoaren eta masaren arteko elkartze-jokabidea lotzen duten edalontzi komunikatzaileen sistema konplexua izan behar duela munduaren historiari zentzua ematen diona. Poesia besteekiko elkarrizketa besterik ezin da izan. Elkarrizketarik gabe ez dago gizarterik.